Ozgurzihinler
Animizm, insanlık tarihinin en eski inanç biçimlerinden biridir. Atalarımız doğadaki her şeyin bir ruhu olduğuna inanıyordu. İnsanlar, hayvanlar, ağaçlar, nehirler, dağlar, hatta rüzgâr ve yıldırımlar bile bir tür canlılık taşıdığına inandılar. Yazılı tarihten çok daha önce ortaya çıktı. Arkeolojik bulgulara göre Paleolitik Çağ’da (yaklaşık 100.000 yıl önce) insanlar doğayı kutsal ve ruhlarla dolu görmeye başlamıştı. Mağara resimlerindeki av sahneleri, hayvanların sadece besin kaynağı değil, aynı zamanda kutsal bir varlık olarak görüldüğünü gösteriyor. Yani animizm, insanın bilinç tarihinin en eski katmanlarından biridir.
İlkel insan, doğanın ortasında savunmasızdı. Fırtınalar, seller, kuraklık, vahşi hayvanlar ve hastalıklarla baş etmek zorundaydılar. Bilimsel bilgi henüz gelişmediği için, doğayı anlamanın tek yolu ona anlam yüklemekti. Gök gürültüsü, öfkelenen bir ruhun sesi sayıldı. Nehir taşarsa ruhların kızdığına inanıldı. Atalarımız doğa ile mücadele ederken aynı zamanda onunla uzlaşmaya çalıştı. Av öncesi ritüeller yaptılar, hayvanın ruhunu onurlandırmak için törenler düzenlediler. Ağaçları keserken, dağlara çıkarken ya da yeni bir yere yerleşirken doğa ruhlarına adak sundular. Bu onlar için bir tür hayatta kalma stratejisiydi. Bugün bile birçok kültürde animist izler yaşıyor. Türklerin Şamanizm geleneğinde ağaç, ateş, su kutsaldır. Japonya’daki Şinto inancı, dağların ve nehirlerin ruhlarla dolu olduğunu söyler. Afrika kabilelerinde hayvanlara ve atalara tapınma animizmin devamıdır.
🌍 Kaynaklar ;
📖: Edward B. Tylor – Primitive Culture, David Abram – The Spell of the Sensuous
🌐: Stanford Encyclopedia of Philosophy (SEP) , Britannica Online Encyclopedia
📄: Journal of Anthropological Research ve Current Anthropology, Oxford Bibliographies – Animism
